we will rock u

hafnfirska pönkrokktríóið tough are us er tilbúið fyrir komandi viku.

æfingar á nýju efni hafa staðið yfir um helgina.

útgáfa auglýst síðar.  

afmæli

ÓSKABARN OKKAR ALLRA, ÓLAFUR DARRI ÓLAFSSON Á AFMÆLI Í DAG!!! 

 

 

hann er þessa stundina staddur í london og sýnir þar með félögum úr þjóðleikhúsinu pétur gaut í barbican leikhúsinu. megi þeim ganga sem allra best!

 

                  TIL HAMINGJU ELSKU ELSKU VINUR!

killer joe

sá frumsýningu á þessu í gær.

möst sí! 

vangavelta

hvernig stendur á því að maður sér aldrei eða heyrir um konur sem eru hljómsveitarstjórar?

konur stjórna kórum.

en konur með hljómsveitarsprota að stjórna til dæmis simfóníu? aldrei séð svoleiðis.

hmmm... 

álfadísir hafa töfrasprota.

þetta er verðugt umhugsunarefni inn í helgina.

hmmm... 

innilega til hamingju

lækkun á matarverði. einmitt. við mér blöstu í morgun opnuauglýsingar í fréttablaðinu með hamingjuóskum mér til handa. gaman að því.

ég sá í sjónvarpinu í vikunni spjall við fólk sem var nýstigið út úr bónusverslun með pokana sína. spurt var hvort það hefði tekið eftir því að talan á strimlinum hefði lækkað. undantekningarlaust horfðu viðmælendur á spyrjanda í forundran. vissu varla hvað verið var að tala um. þetta var bara eins og hver annar dagur. hver önnur búðarferð. hver önnur upphæð.

ég ætla mér ekki að vera vanþakklátur. og kannski má segja sem svo að einhvers staðar og einhvern tíma verði að byrja. og ef ekki rétt fyrir kosningar hvenær þá? 

en buddan mín hlær. hún hlær kalt af því þetta er þannig brandari.

þess utan: til hamingju með mars, mánuð mánuðanna. 

maður með yfirborðsfágun...

ég og mín enska. var í morgun að leita að rétta orðinu fyrir færsluna hér að neðan. sufisticated! fletti í orðabók og allt. skildi ekkert í því af hverju ég fann þetta ekki.

algjör illi. 

sophisticated. þannig er það skrifað. en ekki hvað?

semsagt. sophisticated náungi. um það var ég að tala.

þannig verð ég. eða ekki. 

virðulegi maðurinn. jú, ég er að tala um hann víking!

þegar ég fór út að borða með vinkonu minni um daginn, lýsti hún fyrir mér plönum um hvernig hún hugðist breyta lífi sínu og hvernig kona hún ÆTLAÐI að verða. áætlunin snýst að mestu um að eignast fullt af peningum (hvernig í ósköpunum sem hún ætlar að fara að því, með BA í bókmenntafræði upp á vasann, það er jafn fráleitt og að ég verði einhvern tíma ríkur), fylla tilvonandi ferkílómetraheimkynni sín af húsgögnum frá nepal (sem er víst það flottasta í dag (!)), hengja á veggina rándýr málverk (sú hefði sómt sér vel með hákörlunum á uppboðinu í gær), hætta að drekka bjór á reykmettuðum ölstofum en fara í staðinn oft fínt út að borða, fínt klædd og drekka fín vín og dýr. 

ég velti fyrir mér hvort ég mætti segja frá þessum hugarórum hennar hér, en ég meina... hún er sjálf búin að blogga um málið, svo það er ekki við mig að sakast.

ég hló náttulega að þessu öllu saman, ekki bara af því mér fannst þetta svo fjarstæðukennt, heldur er vinkona mín svo skemmtileg til frásagnar.

ég er að lesa bók þessa dagana, skrifaða af breska leikskáldinu alan bennet. og, bara að gamni mínu, samt ekki, ákvað ég hvernig maður ég ÆTLAÐI að verða. bennet lýsir í dagbókum sínum hvernig hann vaknar snemma á sunnudagsmorgni og les helstu og merkilegustu greinarnar um menningu og listir í bresku blöðunum. klæðir sig svo upp og fer á málverkasýningu. hefur skoðun á portrett myndum af bresku kóngafólki. hvernig þær eru málaðar og hvað betur mætti nú fara. kvöldunum eytt í að hlusta á pólónesu í A eftir Chopin, sitjandi í chesterfieldinum og glugga í heimsbókmenntum. arinn algjört möst. pípa í munnviki? nei, það gengur ekki, ég verð auðvitað hættur að reykja. rauðvín í glasi? jújú, kannski. eða bara kamillute. alltso í bolla, ekki í glasi.

svona ætla ég að verða. samt ekki. samt. virðulegur. agaður. hundleiðinlegur? hmmm, jú kannski. en ef vinir mínir verða allir eins og vinkona mín ætlar sér að verða þá fell ég vel í hópinn. 

verð þó, þrátt fyrir allt að viðurkenna að mér finnst eitthvað notalega heillandi við skrif hr. bennet... sjitt.

 

tiltekt

ég hef eytt góðum hluta morguns í að taka til í tölvugarminum mínum. tiltektin felst að mestu í að kópera eitthvað af meistaraverkum sonar míns yfir á diska og losna við þau af harða disknum. acerinn minn er að því kominn að springa og tilkynnir mér í hvert sinn sem ég starta honum að hann sé búinn að fá nóg. og ég þekki stelpu sem fékk sömu athugasemdir frá tölvunni sinni (sem einmitt var líka acer), sem dó loks drottni sínum og ekki var nokkur leið að vekja hana til lífs á ný (það er að segja tölvan, stelpan er í fullu fjöri eftir því sem ég best veit).

tómasinn minn fermist bráðum. til stendur að gefa stráknum tölvu að gjöf. hana má hann stöffa af vild og ef ég þekki minn mann rétt verður auka harður diskur á innkaupalistanum fyrr en varir.

ég tók hann með á æfingu í leikhúsið í gærkveldi. honum fannst það stórkostlegt. ekki það að ég sé að halda þessu sérstaklega að honum, ég virðist bara engu fá um það ráðið hvert hann stefnir. og ekkert nema gott um það að segja. 

varúð

nýjustu niðurstöður í hinum endalausu skoðanakönnunum þessa dagana (væri ekki í lagi að tjilla aðeins og birta þær þó ekki væri nema annan hvern dag for kræing át lát?) gefa til kynna að framsókn sé að rétta úr kútnum. ekki að það komi sérstaklega á óvart. sagan endurtekur sig... 

vitiði, án þess að ég ætli að vera með einhverja bölsýni, þá er ég ansi hræddur um að ef landsmenn huga ekki að sér verði úrslit kosninganna alveg bæ ðe búkk. líkið rumskar í kistunni við útfararsálminn, rís upp og æpir: "ég held nú síður!"

nú fer maskínan á fulla ferð. flokkurinn "réttir úr kútnum", "toppar á réttum tíma" og, úffúffúff ég get varla skrifað framhaldið... nær með herkjum að hala inn nægilega marga þingmenn til að halda naumum meirihluta með stóra bróður.

það ER kominn tími á breytingar!! 

ekki sofa á verðinum!!  

eddie minn

ligg í sófanum og rifja upp væna spretti hjá átrúnaðargoði mínu númer 1, 2 og 3, meistara eddie izzard. linka hér á lítið gullkorn til gamans. já, og þetta hér.

eddie er langlanglangbestur!