glešilega pįska

ętlaši aš skrifa nęst aš afloknum pįskum. lęt žetta žó flakka: 

į žessum fallega pįskadegi ętla ég aš endursegja sögu sem ég heyrši ķ śtvarpinu ķ morgun. hśn er kornķ en ber meš sér mikilvęgan bošskap sem aldrei veršur of oft ķtrekašur.

tveir englar sįtu į skżi og héldu į veišistöngum, girniš leiddi nišur frį stašnum žar sem žeir sįtu alla leiš til okkar mannanna. annar žeirra hafši ekki undan og dró endalaust inn aflann sinn į mešan hinn boraši ķ nefiš og varš varla var. ašspuršir um hvaš žeir höfšust aš, sagši sį sem mikiš hafši aš gera aš hann vęri aš veiša óskir mannanna. hinn ašgeršarlausi sagšist aftur į móti aš sitt verk vęri aš hala inn žakklętiš.

mįlshįtturinn minn žetta įriš: sinn brest lįir hver öšrum mest. og svo ég vitni ķ leikverkiš sem ég er aš ęfa um žessar mundir: "žetta er satt!" 

von um glešilega pįska.


« Sķšasta fęrsla | Nęsta fęrsla »

Athugasemdir

1 Smįmynd: Tómas Žóroddsson

Jamm žetta er satt

Tómas Žóroddsson, 8.4.2007 kl. 16:44

Bęta viš athugasemd

Ekki er lengur hęgt aš skrifa athugasemdir viš fęrsluna, žar sem tķmamörk į athugasemdir eru lišin.

Innskrįning

Ath. Vinsamlegast kveikiš į Javascript til aš hefja innskrįningu.

Hafšu samband