prinsip

sko. mér finnst maðurinn hér á myndinni, sem heitir kristján, bara allgott skáld. einu sinni, til dæmis, var ég viðstaddur einhvers konar ljóða ædol keppni í tjarnarbíói, viðburður sem tengdist menningarnótt í reykjavík, soldið fyndið bara, og þar stóð kall sig með stakri prýði og býsna skemmtilegt á hann að hlusta. gott ef hann vann ekki.

en núna stendur umræddur kristján, annað árið í röð, í einhverju stappi út af júróvísjón! og ég spyr: hvað er það?? helst hefur maður á tilfinningunni að manninn langi alveg ómótstæðilega mikið út til að vera viðstaddur sjálfa aðalkeppnina. ok, það er sjálfsagt heilmikið stuð. hann lítur kannski á það sem tækifæri, frekari vinnu í dægurlagatextagerð. og aftur spyr ég: hvað er það??

sjálfur talar hann um prinsip. þetta sé prinsipmál. en ég get ekki annað en sagt: þetta er júróvísjón, for kræing át lát!!

og svo, á hinn bóginn, má sosum segja: hver er ég að dæma sanna söngvakeppnisaðdáendur, sanna textasmiði, sanna prinsippmenn?

mér væri nær að hnoða saman, þó ekki væri nema skítsæmilegum söngtexta um ástina, örlögin, lífið, ellegar halda bara k j. 

Athugasemdir

[Justine Bateman (IP-tala skráð) 31.3.2007 kl. 01:54]

Dæmið eigi og þér munuð eigi dæmdir verða. Held að halda kj sé bara málið.